www.spotkania.fora.pl

kszzzz

Ja też mam upodobania, a nie należą do nich strony internetowe dyskontów ani buchalteria. Lubię oglądać w internecie odzież, buty, torebki, biżuterię, kosmetyki, meble, sklepy z roślinami, nasionami, cebulkami i sprzętem ogrodniczym itp. I czasem coś kupuję.
Wejście do mojego liceum było na przeciw mojego domu, dzieliły mnie od niego 4 piętra, szerokość ulicy i boisko szkolne razem 1-1,5 minuty, zależnie od tego czy schodziłam po schodach, czy zbiegałam. W tamtym okresie życia rzadko zdarzało mi się schodzić.

manko

kszzzz

To ja podobnie jak ty miałam z podstawówką - kawałek trawnika, przejście przez ulicę, dwie kamienice, niewielkie przedszkole, po skosie przez krótki trawnik, znów przejcie na drugą stronę wąskiej ulicy i byłam w szkole. 3 minuty od wyjścia z mieszkania Smile

.

manko

kszzzz

Ja podobnie. Do uczelni miałam 25 minut na piechotę lub 3 przystanki tramwajowe (5minut jazdy). Dalej było tylko studium WF, które jest na Wydziale Farmacji 15 minut tramwajem. Niektóre zajęcia odbywały się w rozrzuconych klinikach, ale nigdy dalej niż 15-20 minut tramwajem.

manko

kszzzz

No to miałam dalej niż ty, ale i Gdańsk był wtedy znacznie większym miastem niż Bydgoszcz, w każdym razie poruszałam się w jego centrum Smile

.

manko

kszzzz

I wyprowadziłeś się stamtąd na kompletne peryferie. Ja wprawdzie też, ale mieszkanie na mnie w centrum Gdańska czeka.

manko

kszzzz

Kamienicy mieć bym nie chciała. Mieszkanie w ścisłym centrum centrum Gdańska - owszem. Mało obchodzi mnie co się z nim po mojej śmierci stanie, będzie sprzedane albo nadal użytkowane.

manko

kszzzz

A zrzec się jej nie można albo w całości przepisać na siostrę, jeśli nie chce się jej pozbyć? Poza tym czynsze nigdzie nie są niskie. I są waloryzowane proporcjonalnie do wzrostu cen. Dlaczego w twojej kamienicy mają być niskie?
Daga mieszkała w prywatnej kamienicy w Gdyni i pewnego dnia właściciel wypowiedział jej umowę najmu i musiała ją opuścić, choć nie miała dokąd. Opisywała to na forum.

manko

kszzzz

To nie jest komunizm, a dobre serce i stosunki familiarnej. Ze świecą szukać takich jak ty. chętnie poczytam o tej kamienicy i jej lokatorach oraz twoim stosunku do nich.

manko

kszzzz

Ciekawe jest to co piszesz. W mojej rodzinie nikt nigdy nie miał kamienicy. Ciekawe, że w czasach PRL nie próbowano wam jej odebrać.

Ja osobiście przez pierwsze 4 lata życia mieszkałam w domu, który przed wojną w Wolnym Mieście był własnością polskiej rodziny. To był dom w bardzo dobrej lokalizacji, w centrum Wrzeszcza – dwupiętrowa kamienica. Nie wiem ile tam było mieszkań, na pierwszym piętrze było jedno mieszkanie należące do właścicieli tego domu. To było ogromne mieszkanie z wieloma pokojami, już nie pamiętam iloma, ale pewnie było ich około 10. Przypuszczam, że mieściło się w nim też biuro właściciela.
Po wojnie kamienica została znacjonalizowana, a właściciel, który przed wojną był maklerem, trafił do więzienia, gdzie zmarł w latach 50-tych. W jego mieszkaniu natomiast do każdego pokoju zakwaterowano jakąś rodzinę. Na to wszystko była jedna ogromna kuchnia z mnóstwem kuchenek gazowych i jedna łazienka. Jedna z rodzin jakoś wygospodarowała sobie osobną kuchnię. W tym mieszkaniu mieszkała żona właściciela, a potem wdowa, jej siostra, oraz jej córka z mężem i synem. Poza tym tam jeszcze mieszkała niania córki właścicielki, która przez nich była traktowana jak rodzina. Nie pamiętam gdzie mieszkała niania ale rodzina właścicieli miała do dyspozycji dwa pokoje. Chyba miała jakąś służbówkę dla siebie. Kiedy moi rodzice się stamtąd wyprowadzili w 1959 roku, właściciele otrzymali nasz pokój.
Po 1989 roku córka właściciela w ramach reprywatyzacji odzyskała ten dom.
Jako dziecko jeszcze wielokrotnie odwiedzałam to mieszkanie, bo moi rodzice zaprzyjaźnili się z rodziną właścicieli, a wnuk właścicielki (syn jej córki) był wieku moim i mojego brata, to znaczy dokładnie pomiędzy nas się wstrzelił, więc razem się bawiliśmy.
Tam też był jakiś ogród, który w czasach kiedy jeszcze tam mieszkaliśmy został zabudowany. Ogrodu nie pamiętam ale plac budowy obok pamiętam - z czasów kiedy jeszcze tam mieszkaliśmy.

manko

kszzzz

Ten dom , który opisałam należał do polskiej rodziny. Nie wiem tylko czy rodowitych gdańszczan, czy przybyszy z Polski. Ogród przy domu, na pewno większy niż ten twój pierwotnie, całkowicie zabudowano - stanął tam biurowiec w wieżowcu - 10-kondygnacyjnym.

manko

kszzzz

Pisałam o centrum Wrzeszczą, a Wrzeszcz jest najbardziej wielkomiejską częścią Gdańska. Sądzę, że ten wieżowiec zajął również sąsiednie posesje.

manko

kszzzz

Migowo to peryferium Wrzeszcza i to daleko od centrum Gdańska.
Wrzeszcz jest największą dzielnicą Gdańska, a przy okazji jego centrum jest też centum biznesowym i handlowym. Wieżowców też jest najwięcej we Wrzeszczu, choć Gdańsk w ogóle wieżowcami nie stoi - budynków wyższych niż 10-kondygnacyjne jest mało.
Centum Wrzeszcza znajduje się w pobliżu Dworca Wrzeszcz, 6 lub 7 minut kolejką SKM od Dworca Głównego, 10-12 minut tramwajem lub 0,5 godziny na piechotę.

manko

kszzzz

Masz racje peryferie.
Oliwa należy do Gdańska i graniczy z Sopotem. Sopot jest małym miastem, bez możliwości poszerzenia swego terytorium, gdyż na południu Gdańsk graniczy z Gdynią, a Sopot jest przez nie otoczony, od północy natomiast jest morze.
Jako ciekawostkę napiszę, że pod względem wielkości terytorium Gdańsk jest największym miastem w Polsce, ale duża część jego terenu to las i strefa przybrzeżna morza.
Jakie skupisko wysokościowców? Jest ich kilka na krzyż. W śródmieściu Gdańska zaś trzy, wybudowane jeszcze za komuny.
W Gdańsku każda dzielnica ma swoją pewną integralność, ale bez przesady, Gdańsk jest jednym organizmem miejskim, z jedną władzą miasta.

manko

kszzzz

Nie pisałam o Trójmieście a o mieście (jednym mieście) Gdańsku.
Las znajduje się wewnątrz Gdańska, a dookoła jest otoczony miejskimi zabudowaniami, więc trudno go z miasta wyłączyć, przez ten las przechodzi kilka ulic wyjazdowych oraz gdzie nie gdzie znajdują się osiedla (z czasów komuny). Teraz w lesie się już nie buduje, a chroni las. To Trójmiejski Park Krajobrazowy, który łączy się z podobnym lasem w Sopocie i w Gdyni, a ciągnie się aż do Wejherowa.
Jeśli chodzi o morze, to wyraźnie pisałam o strefie przybrzeżnej, bo jak sobie to wyobrażasz, jeśli wchodzisz do morza, to wychodzisz z Gdańska? Albo, że mola i Port Północny, który znajduje się na morzu, są poza Gdańskiem?
Popatrz sobie na mapę Gdańska, to sam zobaczysz.

Fragmenty z Wikipedii:
„Gdańsk z 486 345 mieszkańcami zajmuje szóste miejsce w Polsce pod względem liczby ludności, a pierwsze miejsce pod względem powierzchni – 683 km².”
„Rozciągłość południkowa miasta wynosi 19,1 kilometra, a równoleżnikowa 33,9 kilometra.” Ta duża długość w porównaniu do szerokości jest spowodowana warunkami geograficznymi i przyrodniczymi.
„Tereny lasów i zieleni zajmują w Gdańsku łącznie 24% powierzchni całkowitej miasta. Do terenów zieleni zalicza się tereny leśne (4589 ha), zieleń miejską (592 ha) i ogrody działkowe (957 ha).”
Poza terenem TPK jest jeszcze pas zieleni nadmorskiej (lasu w znacznej części zmienionego w parki i wydm).
Mieszkanie w Gdańsku jest też znacznie zdrowsze niż gdzie indziej.
„Położenie miasta w bliskim sąsiedztwie morza i znacznych połaci lasu sprzyja czystości środowiska. W przeglądach większych aglomeracji Gdańsk plasuje się w Polsce jako najczystsze miasto zarówno pod względem czystości powietrza, jak i czystości wody dostarczanej przez sieć wodno-kanalizacyjną.”

manko

kszzzz

Mieszkańcy Trójmiasta zawsze to robią czyli rozkładają Trójmiasto na części składowe. Nawet patriotyzm lokalny dotyczy przede wszystkim własnego miasta, a nie całego Trójmiasta.
Nie tylko władze miast są oddzielne i wszystkie instytucje, ale i komunikacja miejska i bilety na nią. Jedynie SKMKa i Kolej Metropolitalna je łączą, ale właścicielem pierwszej jest PKP, a drugiej Urząd Marszałkowski Województwa Pomorskiego.
Tyle wspólnego mają ze sobą miasta Trójmiasta, poza bliskim położeniem, ile Bydgoszcz z Toruniem, a może nawet jeszcze mniej. Przez wiele lat nie była dokończona alternatywna druga (czyli jedna z dwóch łącząca miasta Trójmiasta ze sobą), bo Sopot się nie zgadzał. Asfalt z obu stron był dociągnięty do granicy Sopotu, a w Sopocie była wąska droga szutrowa, bo Sopot nie chciał drogi szybkiego ruchu w tej lokalizacji. Dopiero dzięki Euro 2012 przełamano impas.

Jeżeli Tusk zamiennie wymienia Gdańsk i Sopot, to tylko dlatego, że jego rodzina od pokoleń mieszkała w Gdańsku, że w Gdańsku się urodził i wychował (akurat chodził do tych samych obu szkół co ja i mój brat), a w Sopocie mieszka teraz.

Nie zmienia to faktu, że ludzie dojeżdżają z jednego do drugiego miasta do pracy, do szkoły lub na studia, albo się przeprowadzają.
Ta aglomeracja ciągnie się zresztą od Pruszcza Gdańskiego aż po Wejherowo, a ludzie często wyprowadzają się do Pruszcza, Rumi lub Redy z powodu tańszych mieszkań. Najdroższe mieszkania są w Sopocie.