www.spotkania.fora.pl

kszzzz

Bugaja na początku bardzo lubiłam i ceniłam. Małachowski dość szybko zaczął mnie wkurzać, uważałam, że ma chorobę Alzheimera, tak mnie jego wypowiedzi w telewizji zlościły. SLD dopiero od niedawna traktuję jako normalną partię, chyba właśnie od czasu Napieralskiego, wcześniej był dla mnie postkomuną i zadnego z działaczy nie lubiłam, poza bardzo szybko odsuniętymi na boczny tor działaczami z Gdańska z Tadeuszem Fiszbachem na czele. Poza nimi sympatię czułam tylko do Marcina Święcickiego. Ne znosiłam ( i nadal nie znoszę) ówczesnych bonzów - Millera, Iwińskiego, Jaskierni, Ireneusza Sekuły itp. Nawet do Cimoszewicza nie czułam sympatii, bo się z nimi kumplował. Dopiero znacznie później zyskał mój szacunek, kiedy go lepiej poznałam. A Kwaśniewskiego zaakceptowałam dopiero w czasie jego drugiej kadencji, jednakże nadal jakąś większą sympatią go nie darzę.

hajdi

Mam takie same "uczucia" względem SLD. Nigdy nie zaakceptuję tych bonzów, starych i nowych.
Szanuję Cimoszewicza, lubię Olejniczaka, uważam że Kwaśniewski był dobrym prezydentem w przeciwieństwie do Wałęsy, który dopiero na starość zmądrzał i zyskał moją sympatię Wink

DAK

Kszuniu, chyba o Świątkowskiego ci chodziło, a nie Święcickiego - ten to z UW, teraz w PO i chyba były prezydent Warszawy.

kszzzz

O Święcickiego - zaczynał w sejmie kontraktowym - jako poseł z PZPR. Od razu zwróciłam na niego uwagę i go polubiłam. Potem przeszedł do UD (jeszcze) i był prezydentem Warszawy. Masz rację - chyba nigdy nie był w SLD, podobnie jak i Tadeusz Fiszbach (jeden z sygnatariuszy porozumień sierpniowych; w Gdańsku bardzo szanowany i ceniony, mimo tego, że był I sekretarzem KW PZPR).

DAK

Kszuniu, gdy obudziłam się rano, to mi się mój um zresetował i sama zastanawiałam się skąd przyszło mi do głowy to drugie nazwisko Wink

A to, że Święcicki wywodzi się z działaczy PZPR to nawet nie wiedziałam - zupełnie do tego towarzystwa nie pasuje. To dowód na to, że wśród dawnych tzw. działaczy nie byli sami dranie. Ja do takich porządnych mądrych ludzi zawsze zaliczałam prof. Janusza Reykowskiego.