www.spotkania.fora.pl

kszzzz

Dla mnie nie był to normalny czas od kiedy zobaczyłam inny świat i zaczęłam z rodzicami słuchać Głosu Ameryki. Poza tym od kiedy pamiętam słuchałam opowieści o Polsce przedwojennej i nie korespondowały one z ówczesnym życiem w PRL. Poza tym mieszkam w Gdańsku, a w Gdańsku panował wciąż bunt przed rzeczywistością. W 1968 roku mój brat, który był dzieckiem przewiesił czerwoną, robotniczą flagę skądś zabraną na dach budynku szaletu miejskiego i się mi tym pochwalił, nie wiem czy rodzicom… Zapytam go.
Moje pierwsze straszne zderzenie z systemem, które radykalnie mnie utwierdziło w poglądach, to był Grudzień 70. Wszystko widziałam najpierw z okien szkoły, potem mieszkania, tego się zapomnieć nie da. A moja najlepsza koleżanka z klasy widziała jak strzelano do robotników stoczni i ich zabito, bo okna jej mieszkania wychodziły na bramę nr 2, zaś jej kilkuletni brat wpadł w histerię. Rodzice musieli chodzić do pracy, a nasze szkoły były zamknięte. Czyli dzieci w centrum horroru bez opieki.
Mój wujek widział natomiast masakrę w Gdyni z kładki nad torami w Gdyni Stoczni, kiedy zgodnie z poleceniem władz szedł do pracy. Wstrząśnięty opowiadał to wszystko w Boże Narodzenie 70, kiedy się spotkaliśmy, a było to kilka dni później. To ukształtowało mój stosunek do PRL gruntownie i na całe życie.

Nawet taki głupi drobiazg - wracałam z pracy wakacyjnej w Szwecji, gdy byłam studentką. Była straszna mgła, w Szwecji prom rozbił się o nabrzeże. W dziobie, tuż nad lustrem wody miał metrową dziurę. Szwedzi z podróży nim zrezygnowali. Wszyscy Polacy popłynęli - to skutek systemu niewolniczego. Wtedy się nie bałam, ryzyko pojęłam po katastrofie Heweliusza.

manko

kszzzz

W ogóle nie byłam indoktrynowaną. Dbano o moje wychowanie i widzenie świata bez PRLowskiego spaczenia.
I co
ty z tym kościołem wyskakujesz na każdym kroku i w każdym temacie, jakbyś był nawiedzony.

manko

kszzzz

Ja nie mam uzależnień Smile

.
I sam wyjaśniłeś na koniec dlaczego nie mam dobrych wspomnień i ciepłych uczuć do PRL. Moja rodzina była wtedy antysystemowa. Nie byłam wychowywana w miłości do PRL.

manko

kszzzz

Nic podobnego. Ci pro nie było wsadzani do więzień, wolno im było wszystko, jak pisolubom i pisowcom za PiS, nie byli pomijani w awansach.
Nie odwracaj kota ogonem. Mąż mojej koleżanki był skazany na 15 lat więzienia za zorganizowanie strajku w stanie wojennym.
Właśnie aresztowano 12 pro rosyjskich działaczy. Nie PiS to zrobił. A ty nie wierzysz w rosyjską agenturę. Nie chcę cię obrażać, ale to skrajna naiwność, jeśli nie coś gorszego.

manko

kszzzz

A wymiar kary cię nie zdziwił? Nie zastanowił?

manko

kszzzz

A nie wydał ci się łudząco podobny do kar reżimu Łukaszenki lub Putina? Tam też sądzą „sądy”.

manko

kszzzz

Takie drakońskie wyroki w błachych sprawach to znak firmowy reżimów autorytarnych i totalitarnych, wszystkich, bez względu na czas i
miejsce. W Polsce najbardziej kuriozalny był wyrok w aferze mięsnej, ale nie jedyny, było więcej kar śmierci z byle powodu albo na pokaz.

manko

kszzzz

Przyczyna jest tu bez znaczenia, istotny jest skutek, jak na przykład dziennikarz Andrzej Poczobutt skazany na Białorusi na 8 lat łagru o zaostrzonym rygorze.
Jak w PRL - Michnik, czy Kuroń wielokrotnie , przetrzymywani w więzieniach często bez wyroku. A teraz co było? - wielomiesięczne, a nawet wieloletnie areszty wydobywcze dla przeciwników PiS oraz jako metoda zastraszania dla wszystkich.
Tak postępują reżimy autorytarne. W reżimach totalitarnych, jak w Iranie czy Korei Płn, przeciwników się także zabija. Ponieważ w PRL były też morderstwa na życzenie władzy: populistyczne jak np śmierć Wawrzeckiego, a w czasach stalinowskich polityczne, przypuszczalnie zmordowano wtedy 3,5 tysiąca przeciwników politycznych w więzieniach, PRL ocierał się o totalitaryzm aż do czasów Gierka.

manko

kszzzz

No właśnie o tym pisałam. Kara powinna być współmierna do winy, a nie zgodna z prawem uchwalanym zgodnie z widzimisię autokraty.

manko

kszzzz

Dlatego nie popieram ani nie usprawiedliwiam żadnych autokracji, w tym PRL-u.

manko

kszzzz

O jakim przystosowaniu piszesz? To twoi rodzice się musieli do tego przystosować, ty się urodziłeś w tym bagnie i najwyraźniej mało ci ono przeszkadzało.

Jeśli zaś chodzi o rządy PiS w ogóle się do nich nie przystosowałam, robiłam wszystko co w mojej mocy żeby wróciła demokracja.

manko

kszzzz

Ale ty się nie musiałeś adaptować, ty się w tym urodziłeś i innego świata nie znałeś. Ja też.
Twoi rodzice, tak jak moi, a jeszcze bardziej dziadkowie, musieli się adaptować do życia w PRL, do 1939 roku żyli w innych warunkach, w innym, o wiele normalniejszym świecie. Ty nie. To było twoje jedyne środowisko.
Ja się odadaptowywałam w miarę nabierania rozumu od życia w PRL. Adaptować się nigdy nie musiałam i nie znałam innego życia, dopóki nie zobaczyłam po raz pierwszy innego świata.
Proces nieakceptacji życia w PRL był terapią szokową, a największy szok, który sprawił, że przestałam być zaadaptowana, przeżyłam w grudniu 1970 roku.
Moi rodzice w czasie wojny działali w AK. Nie byli tam nikim szczególnym, bo byli na to za młodzi. W 1944 roku zostali aresztowani, a na początku 1945 roku zostali wywiezieni do radzieckich łagrów. Tam ludzie licznie umierali z głodu i z chorób zakaźnych. Przeżyli. Zwolniono ich dopiero w 1949 roku i wrócili do Polski, której nie poznali.

manko

kszzzz

No, nie wiem. Nie mam takiego poczucia.
To prawda, slumsów nie zwiedzałam, ale poznałam je w Gdańsku i w Gdyni w czasach PRL. Już ich nie ma. Były całe dzielnice, do których po zmroku strach było wejść.
W Szwecji pracowałam, ale tam slumsów nie było. Były za to w Sztokholmie osiedla prawie w całości zamieszkałe przez imigrantów z krajów muzułmańskich, głównie Turków. Całe dnie koczowali na trawnikach i biesiadowali, a żyli z socjalu. Mieszkali w blokach, takich jak nasze, bo Szwedzi preferowali mieszkania w warunkach kameralnych.

manko

kszzzz

A czy sądzisz, że nie oglądam reportaży i filmów dokumentalnych oraz nie czytam reportaży? Do roku 2015 to był główny kierunek moich zainteresowań. Potem wyparła je polityka krajowa i wojna w Ukrainie. Teraz też bardzo interesuję się reportażem z wojny w Ukrainie.

A z powieściami trzeba uważać, filmami fabularnymi też, tam wiele rzeczy jest przeznaczanych dla dobra fabuły albo z niewiedzy autorów. I tak ma przykład Karol May opisał Komanczy jako agresywnych, a Apaczy jako nastawionych pokojowo, a było odwrotnie.

manko

kszzzz

Jest uznanym w świecie autorem bestsellerów, a już to samo nakazuje ostrożność w odniesieniu do wiedzy płynącej z jego książek. Jedynie Król szczurów ma coś wspólnego z jego biografią, bo autor przebywał jako młody chłopak w japońskim obozie jenieckim.
Karol May też jest autorem bestsellerów, tylko z innej epoki.
Masz prawo wiedzę o świecie czerpać z powieści, ja jestem do każdej wiedzy powieściowej sceptyczna, choć powieści mogę cenić wysoko.

Wolę wiedzę czerpać z podręczników, reportaży i literatury faktu, a także z biografii i autobiografii. I oczywiście stosuję filtry na subiektywizm, zwłaszcza w autobiografiach.